Günlük kullanımda bazı sözler vardır, melek gibi insan deriz. Ya da melek gibi saf temiz deriz. Peki, niye böyle deriz hiç düşündük mü? Değerli dostlar, Kuran-ı Kerim’de Ala Suresi 1 ayette Bismillahirrahmanirrahim “Sebbih ismi Rabbikel ala(Yüce Rabbinin adını tesbih et” geçiyor. Yine buna benzer şekilde başlayan 5 sure daha var.
Hadid Suresi 1.ayet “Sebbahalillahi…
Haşr Suresi 1.ayet “Sebbahaillahi….
Saff Suresi 1.ayet “Sebbahalillahi…..
Cuma Suresi 1.ayet “Yüsebbihu lillahi…
Tegabun Suresi 1.ayet ! Yüsebbihu lillahi….

Bu sureler Mekki sureler ve Allah’ı Teala bu surelerde ayrıca Azim ve Hakim, gibi esmalarını da bildiriyor ve “ Ey insanlar yeryüzünde yaratılmış tüm mahluklar Allah’ı bir şekilde tesbih ederler. Her mahlukun tesbihi ayrı ayrıdır. Siz de tesbih edin diyor. Yani Allah’ı anın, zikredin diye bildiriyor. Önemine binaen de 6 ayrı surenin başında bunu birkaç kez vurguluyor.
Allah’ı Teala bizlere insandan gayrı ne kadar mahlûk varsa hepsinin kendisini bildiğini tanıdığını bildiriyor. Yine Kuran ı Kerim’in başka ayetlerinde de Allah’ı çokça zikredin diyor.
Peki, zikredelim, nasıl zikredeceğiz. Sabah oturup akşama kadar tesbih mi çekelim bunu mu anlayacağız? Sabah oturup akşama kadar namaz mı kılalım, ya da bir mağaraya çekilip dünya ile hiç mi ilgilenmeyelim?  Hayır. Kesinlikle değil. O zaman Allah öyle isteseydi bizi niye yarattı ki? Melekler var, her meleğin zikri ayrı ayrıdır. Kimisi devamlı rükuda, kimisi devamlı secdede, kimisi kıyamda.

Yani dostlar Allah bizden melek gibi değil İnsan olmamızı istiyor. 

İnsan olmak nasıl bir şey peki? Namaz kılıyoruz, zekât veriyoruz, camiye gidiyoruz, hacca gidiyoruz, kimseye de zararımız yok daha ne? Daha ne mi? Dahası insan olmak yani Allah-u Teala’nın tüm esmasını yansıtarak mahlûkata hizmet etmek, Allah’ın yarattığı ne kadar varlık varsa onlara hizmeti unutmamak.

Sabah namaza erkenden kalktınız, camiye gidiyorsunuz ama sokakta üzerinize yukarıdan aşağıya çöp atıldı. Belli ki 5.kattan aşağıya inmeye üşenmiş,  atmış bir Allah’ın kulu. Kızma, bağırma, al hüsn-ü niyetle sen at çöpe.

Bana ne canım başkasının çöpünden, şehirde yaşıyor çöpün nereye atılacağını bilmiyorsa bana ne. Hayır, insan olacağız dedik ya, sabırla devam edeceğiz inşallah. Nafile oruç tutuyorsunuz, iftara az kalmış üst kat komşunuzun çocuğu ayağına takunya gibi terlik giymiş bir o yana bir bu yana gidip geliyor, kızmak yok, sabırla bekleyelim bakalım. Ona sabrettiğimiz için Allah belki bizi daha büyük bir sıkıntıdan inşallah kurtaracak. Yine yola tüküren birine bu da olur mu ya deme ! Yapabiliyorsan al bir toprak at üzerine ya da sus. Arabanı kaldırıma hele hele en alt katta oturan birinin camının kenarına sakın ola ki koyma.
Bir yılan zehirliyorsa kendisine verilen fıtratı gereği  yapıyor, bir arı kendisine verilen fıtrata göre bal yapıyor. İnsana düşen de İNSAN olduğunu her zaman hatırlayarak MAHLÛKATA hizmet etmek. İnsan olduğunu hatırlayarak tesbihatını da unutmayacak. İnsanın tesbihatı nedir? Tüm mahlûkata hizmet, ama tüm mahlûkata. İnançlı, inançsız, hayvan, bitki demeden tüm yaratılmışlara hizmet.

KISACA: Kızmak yok inşallah, kendimizi onun yerine koyacağız düzeltebiliyorsak düzeltmenin yolunu bulacağız. En nazik ve zarif şekilde … Yani ALLAH’IN Sabr ismini, Rahman ismini, Rahim ismini, Settar ismini, Müheymin ismini dahası tüm esmasını üzerimizde yansıttığımız sürece TAM İNSAN OLURUZ… Yoksa Allah elbette zikretmenizi istiyor, elbette kendisini tesbih etmemizi istiyor ama MAHLÛKATI onun yarattığını unutmadan. Onun hatırına.
“Sakın onlardan bazılarını yararlandırdığımız şeylere gözünü dikme, onlara karşı hüzne kapılma, mü’minler için de (şefkat) kanatlarını ger.” (Hicr Suresi, 88)
“Haberiniz olsun; Allah’ın velileri, onlar için korku yoktur, mahzun da olmayacaklardır.”(Yunus Suresi, 62)
Allah bizlere GERÇEK İNSAN OLMAYI VE MAHLÛKATA HİZMET ETMEYİ NASİP ETSİN HEM DE ÖLDÜKTEN SONRA DA.