Fahri Sarrafoğlu/ Mart 2021
Şehirden köye gelen birisine köyün muhtarı köylerinin ne kadar güzel ve şirin olduğunu anlatıyormuş. Temiz havası, suyu, bereketli toprakları derken köyün mezarlığından geçerlerken misafir sormuş:

-Bu mezarlıkta yatanların hepsi ölü mü? Yaşayanları da var mı?

Muhtar şaşırmış, adamın başına güneş geçti her halde mezarda ölü olur, yaşayan niye mezarda olsun ki demiş. Adam, muhtarın anlamadığını anlayınca demiş ki: “ Muhtar, yani burada yatan mevtalar, hepsi öldü mü? Hiçbirinin geri kalan ölmez eseri var mı? Adı yaşıyor mu? Bir eseri var mı, cami, çeşme, kütüphane ya da hayırlı evlat bıraktı mı? Şu an köyde hayırla anılıyor mu? Adı yaşıyor mu? Siz köyde ne kadar böyle adam çıkarttınız. Suyu güzel, toprağı güzel ama siz bunları kullanarak güzel bir eser bıraktınız mı? En önemlisi ise bu ölen insanlar yaşarken kendilerini yetiştirdiler mi?

Muhtar, adamın ne demek istediğini anlamış ve misafire köyden bugüne kadar iki âlimin çıktığını ve köyün okuma yazmasının bu kişiler sayesinde arttığını söylemiş. Her evde neredeyse erkek çocuklara bu iki âlimden birinin adının olduğunu söylemiş.

İşte dostlar, bu kısa hikâyeyi anlatmama vesile olan ise son zamanlarda aramızdan şimdilik ayrılan değerli dostum İTO eski Başkanı İbrahim Çağlar, değerli yazar ve bilim sevdalısı Kemal Çiftçi ve en son yakında kaybettiğimiz Prof. Dr. Doğan Cüceloğlu hocamız. Hepsinin vefatı için üzüldük. Ama biraz düşününce aslında ölmediklerini yazdıkları kitapları yaptırdıkları eserleri ile hala yaşadıklarını görmek bir nebze acımızı azaltıyor. Üzüntü ile değil iyi ki tanışımız diyoruz, iyi ki bu dostlarla bir arada olmuşuz diyoruz. İşte sanırım ölümü güzelleştirmek dedikleri de bu.

Kemal Çiftçi abimiz, eğitim sonrası hocam kitap tavsiye eder misiniz, hangi kitapları okuyalım dediklerinde ilk önce şunu derdi: “ Önce kendinizi okuyun. Önce kendi kitabınızı okuyun. Eğer kendinizi iyi tanırsanız, diğer kitapları okumanız da kolay olur. Kendinizi okumadan, kendinizi tanımadan, sizi yaratanı tanımadan nasıl diğer kitapları anlamaya geçemezsiniz. “

Kısaca, ölmeden evvel ölmek hadisi dünyada yok olmak, hiç olmak unutulmak değil, kendini tanıyarak hayatın içinde olmalı. Kendini gerçekleştirme sonsuzluk felsefesi içinde olmalı. Nefsimiz-egomuzu evrensel varlık olarak var edebilmeliyiz. Evrensel bir varlık boyutunda kendimizi gerçekleştirebilmeliyiz. Beslenme alışkanlığını da evrensel boyutta geliştirebilmeliyiz. Ne fazla yemek, ne az yemek. Her şeyi kararında gerektiği gibi. Kendi kültürel hazlarımızda olunca uzlet de ülfet de olmuyor. Kültürün içinde var olacağız uzlaşı halinde ama dinamik yapımız sonsuzluk içinde var olmaya çalışacak. Egonun tercihi olanı değil sonsuzluk ile uyumlu olanı tercih edeceğiz. Rabbimizin istediği bir yaşam biçimidir buda.

• İşte onlardır hayırlı işlerde koşuşarak yarışanlar ve onlardır bu işlerde hep önde gidenler! Mü’minûn / 61. Ayet
• Kimi de vardır, Allah’ın izniyle her türlü hayırlı işlerde önde koşar. İşte en büyük lutuf budur. Fâtır / 32. Ayet
• Siz hep hayırlı işler yapmada birbirinizle yarışın! Nerede olursanız olun, Allah hepinizi huzurunda bir araya getirecektir. Çünkü Allah’ın her şeye gücü yeter. Bakara / 148. Ayet
• Şüphesiz biz, ölüleri mutlaka diriltiriz. *Onların yaptıklarını ve bıraktıkları eserlerini yazarız. Biz her şeyi apaçık bir kitapta (Levh-i Mahfuz’da) bir bir kaydetmişizdir. Yasin Suresi. *12.ayet

MİRAÇ KANDİLİNİZ MÜBAREK OLSUN EFENDİM…Not. Biraz uzun oldu ama inşallah buraya kadar okuyabildiniz. Hakkınızı helal ediniz. ??

One thought on “Hepsi ölü mü?

  1. Uzlette ülfeti
    Ülfette uzleti
    Yaşamak
    Marifet ister
    Hayatın ne ise ölümün o
    Ölümün ne ise esas hayatın o
    kalbi ölü unutulur
    Kalbi diri ise hef daim hatırlanır

Beytullah için bir cevap yazın Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

*
*
Website